Aanbod van gerede betaling en consignatie.

Het aanbod van gerede betaling en consignatie.

Het aanbod van gerede betaling en consignatie is het aanbod van de schuldenaar om zijn schuld te voldoen, gericht aan zijn schuldeiser die de betaling weigert te aanvaarden. De schuldenaar heeft er immers ook belang bij om zijn schuld te kwijten, bijvoorbeeld om de lopende interesten te stoppen. Het aanbod van gerede betaling is eigenlijk het equivalent van de ingebrekestelling door de schuldeiser. De schuldenaar maakt duidelijk dat hij staat op de nakoming van zijn verbintenis.  Welke stappen dient de schuldenaar te ondernemen, wanneer hij de verbintenis wel wil nakomen, maar de schuldeiser de betaling weigert in ontvangst te nemen?

De procedure van aanbod van gerede betaling en consignatie.

De wettelijke regeling van het aanbod van gerede betaling kan u terugvinden in de artikelen 1257-164 B.W. Het gaat om een complexe en logge procedure, waardoor ze eerder zelden voorkomt in de praktijk.

De schuldenaar dient een beroep te doen op een ministerieel ambtenaar, zijnde een notaris of een gerechtsdeurwaarder, om een aanbod tot betaling te doen aan een persoon die geldig kan ontvangen op de contractueel bepaalde plaats, op de plaats of woonplaats van de schuldeiser. Het voorwerp van de betaling betreft de volledige opeisbare som in hoofdsom, interesten en de vereffende kosten en nog te vereffenen kosten.

Weigert de schuldeiser het aanbod te aanvaarden, dan zal de ministerieel ambtenaar de geldsom of zaak in consignatie geven. De kosten van het aanbod en de consignatie zijn voor de schuldeiser. De consignatie bevrijdt de schuldenaar. Als er enkel een aanbod is maar geen consignatie, is er geen bevrijdende betaling.

In de praktijk wijkt men meestal af van deze zware wettelijke regeling. Oplossingen worden bijvoorbeeld gevonden in het storten van het betwiste bedrag op de derdenrekening van één van de advocaten of op een gezamenlijke derdenrekening tot de uitspraak van de rechter.