We lieten u in het nieuwsbericht “Erfovereenkomsten Deel 1” al kort kennismaken met het principe van de erfovereenkomst en schetsten u reeds het verschil tussen familiale erfovereenkomsten en punctuele erfovereenkomsten. Vandaag gaan we in deel 2 dieper in op de generatiesprong als punctuele erfovereenkomst. Interessant voor diegenen die bij de planning van de nalatenschap een deel ervan op interessante wijze richting de kleinkinderen willen laten gaan.
De generatiesprong als punctuele erfovereenkomst
Één van de punctuele erfovereenkomsten die we u niet willen onthouden betreft de erfovereenkomst van inbreng ten behoeve van een derde of ook de zogenaamde “generatiesprong” genoemd.
Bij de generatiesprong wordt een bepaalde fictie gecreëerd waarbij de ouder (tussengeneratie) de inbrengplicht van een schenking aan de kleinkinderen in de nalatenschap van de grootouders (schenker) op zich neemt.
Indien een kind eigenlijk geen nood heeft aan een schenking, maar een kleinkind wel, kan de generatiesprong een minder verregaande vorm betekenen van generation skipping dan de situatie waarbij de ouder de nalatenschap van de grootouder zou verwerpen opdat ze bij plaatsvervulling aan de kleinkinderen zou toekomen.
Hoe werkt de generatiesprong?
Het kleinkind krijgt effectief een schenking van de grootouder, terwijl die – bij leven van de ouder – eigenlijk geen erfgenaam is en dat die schenking in feite dus op het beschikbaar deel van de nalatenschap zou moeten worden aangerekend, maar de ouder (tussengeneratie) neemt de plicht tot inbreng van deze schenking op zich – alsof de ouder de schenking gekregen heeft – zodat ze gebeurlijk kan toegerekend kan worden op zijn wettelijke reserve of aandeel en het kleinkind vrijgesteld wordt van inbreng. Het kleinkind zal de schenking in principe later wel nog moeten inbrengen in de nalatenschap van zijn ouder.
Er is zogezegd een dubbele inbreng op beide generatieniveaus, maar eigenlijk is dit niet meer dan een fictie. De schenking door de grootouder aan het kleinkind, die gelet op het feit dat zijn ouder nog leeft eigenlijk geen erfgenaam is, is in principe een schenking vooruit en buiten deel, maar wordt omgevormd naar een schenking op voorschot aan de ouder. Het is dus de ouder die inbreng verschuldigd is in de nalatenschap van de grootouder en het ten laste nemen van deze inbrengplicht wordt in de nalatenschap van de ouder beschouwd als een onrechtstreekse schenking van de ouder aan het zijn kind (het kleinkind). Er is dus sprake van een fictie en een conversie.
Wat zijn de voordelen van de generatiesprong?
Een eerste voordeel van deze punctuele erfovereenkomst is dat het beschikbaar deel van de nalatenschap van de grootouder dankzij de generatiesprong gevrijwaard wordt voor eventueel andere schenkingen, kortom er blijft meer beschikbaar deel over om weg te geven. Een tweede voordeel situeert zich op financieel vlak: er zijn geen dubbele aktekosten en registratiebelasting. Verder is het zo dat er geen risico is op ongelijkheden tussen de kleinkinderen onderling, want het begiftigd kleinkind zal de schenking moeten inbrengen in de nalatenschap van zijn ouder (de tussengeneratie), en kunnen er evenmin ongelijkheden ontstaan in de tussengeneratie, aangezien het er niet toe doet of de broers en zussen van de tussengeneratie wel of geen kinderen hebben.
Wat zijn de risico's van de generatiesprong?
Er zijn echter wel risico’s aan verbonden, aangezien de ouder (tussengeneratie) in het slechtste geval gehouden kan worden om meer in te brengen dan hij eigenlijk gekregen heeft. Hij krijgt namelijk zogezegd iets, maar in realiteit is het het kleinkind dat begiftigd werd. Als de schenking uiteindelijk hoger uitvalt dan wat de ouder uit de nalatenschap van de grootouder kan ontvangen, zal hij het verschil dienen bij te passen.
Kortom de zogenaamde generatiesprong is erg interessant, biedt tal van voordelen, maar u dient zich ook te behoeden voor de risico’s.
Leg uw vraag voor aan Wanted Law!
Wanted Law adviseert u graag concreet verder en staat u passend bij.