Betekenis
Heeft u de gewoonte boeken aan te schaffen, die u nooit echt zal kunnen lezen?
Indien u dit kan bevestigen, houdt u zich - misschien onbewust - bezig met tsundoku. Het is een Japanse term die men gebruikt om iemand te beschrijven die veel ongelezen literatuur bezit.
Tsundoku betekent bezig zijn met het aanschaffen van leesmateriaal, maar ze laten opstapelen in je huis zonder ze te lezen. Het is ook een term om te verwijzen naar het klaarleggen van boeken op een boekenplank om later te lezen.
![]()
Herkomst
De term is ouder dan men denkt. Het is ontstaan in het Meiji-tijdperk (1868-1912) als Japans jargon. In geschreven tekst zou dit voor het eerst teruggevonden zijn in 1879 bij de schrijver Mori Senzo.
Er zijn verschillende afleidingen van het woord:
- Volgens de eerste combineert het elementen van tsunde-oku (om dingen op te stapelen voor later en weg te gaan) en dokusho (boeken lezen). Zoals het momenteel wordt geschreven, combineert het woord de karakters voor "opstapelen" (積) en het karakter voor "lezen" (読).
- Een andere redenering zegt dat het woord ‘doku’ kan worden gebruikt als een werkwoord dat ‘lezen’ betekent. ‘Tsun’ zou dan voortkomen uit het woord ‘tsumu’, dat ‘opstapelen’ betekent. Dus wanneer men de woorden terug samenstelt, heeft ‘tsundoku’ de betekenis van het kopen van leesmateriaal en het opstapelen ervan.
Nieuwsgierig waarom we deze niet-juridische term vermelden?
Check het hier, sommigen weten het al!