Onverschuldigde betaling.
Onverschuldigde betaling is een oneigenlijk contract of “quasi-contract”. Artikel 1376 BW bepaalt het volgende: “Hij die bij vergissing of met zijn weten iets ontvangen heeft dat hem niet verschuldigd was, is verplicht het terug te geven aan degene van wie hij het ontvangen heeft zonder dat het verschuldigd was.”
We kunnen dit artikel echter niet los zien van artikel 1235, lid 1 BW dat bepaalt dat iedere betaling een schuld onderstelt: hetgeen betaald is zonder verschuldigd te zijn, kan worden teruggevorderd.
De toepassingsvoorwaarden van de onverschuldigde betaling.
Wij distilleren voor u de twee toepassingsvoorwaarden van de onverschuldigde betaling:
Zoals hierboven gesteld, dient “een betaling” gekoppeld te zijn aan een schuld. De betaling is het nakomen van een verbintenis.
- Die niet verschuldigd was
De betaling is onverschuldigd omdat:
- er geen schuld was (ze is al betaald of voldaan door schuldvergelijking)
- er nooit een schuld is geweest
- de persoon die de betaling heeft ontvangen, is niet de schuldeiser
- de persoon die de betaling heeft gedaan, is niet de schuldenaar
Wat zijn de gevolgen van de onverschuldigde betaling?
De persoon die de gelden heeft ontvangen en te kwader trouw was, moet niet alleen het kapitaal, maar ook de wettelijke interesten vanaf de datum van betaling terugbetalen. De ontvanger te goeder trouw, is pas interesten verschuldigd vanaf de ingebrekestelling.
Het is echter ook mogelijk om een zaak in natura te betalen. In dat geval moet de ontvanger de zaak teruggeven in de staat waarin het zich bevindt indien hij te goeder trouw is. Indien hij te kwader trouw is, zal hij ook de vruchten moeten teruggeven.
Voorbeeld.
Een voorbeeld: u stort per ongeluk een bedrag op de rekening van Y. Door dit handelen heeft Y een onverschuldigde betaling ontvangen. Y is verplicht om u dit bedrag terug te storten.