De bankrekeningen geplunderd.
Na de zoveelste ruzie is uw vrouw uit het huis vertrokken en terug bij haar ouders gaan inwonen. Enkele dagen later komt de gerechtsdeurwaarder langs, die u een dagvaarding in echtscheiding overhandigt. De eerste slag van de molen is een feit, en de tweede moet nog komen. Nog niet helemaal bekomen opent u uw bankprogramma en stelt u vast dat uw vrouw ook alle gezamenlijke rekeningen heeft leeggehaald.
Wat nu? Heeft u gewoon pech?
Wederzijds vertrouwen is weg.
In de praktijk gebeurt het wel vaker dat een echtgenoot (man of vrouw) de echtscheiding beter voorbereidt dan de andere. Vooraleer daadwerkelijke de echtscheidingsprocedure op te starten, maakt de ene dan de bankrekening(en) leeg, of verdwijnen plots een aantal kostbare goederen, zoals bijvoorbeeld een kostbare grasmaaier of een schilderij… In het beste geval zijn de intenties nog goed, en wil de ene echtgenoot louter de gelden of goederen “verplaatsen” en in bewaring nemen, om juist te voorkomen dat de andere minder nobele bedoeling zou hebben en deze voor zich zou houden. Het wederzijds vertrouwen is immers verdwenen en men kiest het zekere voor het onzekere.
In andere gevallen zijn de intenties minder lief: de ene echtgenoot wil de “verplaatste” gelden of goederen gewoon voor zichzelf houden, buiten elke verdeling om. Kan u deze goederen of gelden nog recupereren of bent u deze definitief kwijt?
In deze bijdrage beperken wij ons tot de situatie van de "geplunderde" bankrekening die toebehoort aan de beide echtgenoten gezamenlijk, en de beide echtgenoten zijn gehuwd onder het wettelijk stelsel (het merendeel van de gevallen).
Concurrentieel bestuur.
Echtgenoten die gehuwd zijn onder het wettelijk stelsel zijn beiden op voet van gelijkheid bevoegd om hun gemeenschappelijk vermogen te besturen. Dit betekent dat elke echtgenoot zonder medeweten of toestemming van de andere echtgenoot alle daden mag stellen met betrekking tot het gezamenlijk vermogen (waaronder de gezamenlijke bankrekeningen). Dit noemt men het “concurrentieel bestuur”. Een echtgenoot kan dus zonder problemen deze gelden afhalen of overschrijven, zonder hiervoor per definitie verantwoording te moeten afleggen.
Het probleem is natuurlijk dat wanneer een echtgenoot de gemeenschappelijke rekening heeft leeggemaakt en dan daags nadien dagvaardt in echtscheiding, de “plundering” van de gemeenschappelijke rekening “onder de radar” zou kunnen blijven. Het is namelijk zo dat in het kader van de latere vereffening en verdeling van het gemeenschappelijk vermogen de datum van dagvaarding in echtscheiding of neerlegging van het verzoekschrift bepalend is voor alle verrekeningen. Deze datum is de vereffeningsdatum. Op deze datum wordt als het ware een foto genomen van hetgeen de echtgenoten samen en afzonderlijk bezitten. Op dit saldo van geld en goederen heeft elk van beide echtgenoten in principe voor de helft recht. Indien men dus de rekeninguittreksels zou gaan nakijken, zal de afgehaalde rekening op de vereffeningsdatum een “nulsaldo” vertonen.
Gelukkig kan men voorkomen dat deze gelden definitief verdwijnen in het voordeel van de ene echtgenoot.
De gezinsbelangen.
Hoewel elke echtgenoten zoals gezegd op zijn of haar eentje nagenoeg alle daden kan stellen met betrekking tot het gemeenschappelijk vermogen, moet hij of zij het gemeenschappelijk vermogen wél besturen in het belang van het gezin.
Het gezinsbelang is dus steeds bepalend. Indien de ene echtgenoot alle rekeningen afhaalt en hiermee alle rekeningen “op nul” zet, kan men bezwaarlijk aannemen dat dit in het belang van het gezin is. In dat geval wordt de bewijslast omgekeerd en zal deze echtgenoot moeten aantonen dat de gelden werden aangewend in het gezinsbelang en er geen sprake is van bevoegdheidsafwending. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer de afgehaalde sommen hebben gediend ter betaling van een gemeenschappelijke schuld.
De “plunderende” echtgenoot zal in ieder geval het bewijs moeten leveren dat de gelden werden gebruikt in het belang van het gezin.
Chronologisch zal eerst de echtgenoot moeten aantonen dat de gelden verdwenen zijn om deze te onttrekken aan de andere echtgenoot, en vervolgens zal de andere echtgenoot daarentegen moeten bewijzen dat de afname in het belang van het gezin was.
In de praktijk loont het ook de moeite om in het kader van de echtscheidingsprocedure een notariële inventaris te laten opmaken. Een dergelijke inventaris is natuurlijk niet kosteloos, maar heeft het voordeel dat de echtgenoten de eed moeten afleggen en dus moeten “zweren” dat zij geen gelden voor zich hebben afgewend.
Heeft u een dagvaarding in echtscheiding ontvangen?
Neem dan gerust even vrijblijvend met ons contact op. Misschien kunnen wij u verder helpen!