Kwijtschelding van schuld
De kwijtschelding van een schuld zorgt er letterlijk voor dat een schuld wordt kwijtgescholden. Met andere woorden, de schuldeiser zegt dat de schuldenaar zijn prestatie niet meer moet leveren. Deze prestaties kunnen uiteenlopend zijn, zoals bijvoorbeeld: het betalen van een som geld, het herstellen van een dampkap of de verbintenis om niet hoger dan 5 meter te bouwen, etc.
In deze Wanted Wiki worden de kenmerken van rechtsfiguur, alsook de gevolgen hiervan kort besproken.
Oude vs. nieuwe wetgeving
Omdat de oude bepalingen niet meer volledig overeenstemden met de invulling die de huidige praktijk nodig heeft, werden de bepalingen hieromtrent aangepast in het nieuwe Burgerlijke Wetboek.
De kwijtschelding van schuld wordt in het nieuwe Burgerlijke Wetboek opgenomen in Boek 5, hoofdstuk 3, meer specifiek in de artikelen 5.250-5.251. In het oude Burgerlijke wetboek waren de artikelen 1282-1288 van toepassing.
Wat zijn de kenmerken van de kwijtschelding van schuld?
Kwijtschelding van een schuld houdt in dat een schuldenaar zijn verbintenis niet meer moet naleven omdat de schuldeiser er afstand heeft van gedaan. Een kwijtschelding is meestal een voordeel voor de schuldenaar omdat hij iets niet meer moet doen, of net iets wel mag doen wat voorheen was uitgesloten.
Toch kan een partij er belang bij hebben dat er nog steeds een rechtsband blijft bestaan. Hierdoor nemen sommigen aan dat een kwijtschelding een rechtshandeling is waarbij beide partijen moeten instemmen. Het zou dan enkel kunnen indien beide partijen het overeenkomen (zie ook art. 5.162, §2, 2de lid, 1° BW). De meerderheid van de rechtsleer daarentegen betwist dit en neemt aan dat een partij ook eenzijdig een kwijtschelding kan verlenen, bijvoorbeeld in een testament.
Het moet zeker zijn dat de schuldeiser werkelijk de bedoeling had om de schuldenaar van zijn verbintenis te bevrijden. Toch moet deze kwijtschelding niet op papier staan. Deze kan ook mondeling gegeven worden en hoeft zelfs niet in zoveel woorden te gebeuren. Indien een handeling niet anders kan worden geïnterpreteerd, is er een stilzwijgende kwijtschelding.
Een verbintenis kan worden kwijtgescholden op voorwaarde dat de andere partij een tegenprestatie levert. Maar de kwijtschelding kan ook zomaar gebeuren, al dan niet met de bedoeling om iets te schenken. Wanneer een verhuurder de huurprijs verlaagt omdat hij graag de huurovereenkomst wil verlengen, is er een kwijtschelding waar geen tegenprestatie tegenover staat is en die ook niet bedoeld is als schenking.
De partijen zijn vrij om te bepalen wat, wanneer en onder welke voorwaarden de kwijtschelding plaatsvindt. In de eerste plaats kan dit geheel of gedeeltelijk (bijvoorbeeld enkel de interesten). Daarnaast kan men hier voorwaarden aan koppelen, zoals het verstrijken van een bepaalde termijn of het al dan niet voordoen van een specifieke gebeurtenis.
De gevolgen van de kwijtschelding
Het belangrijkste gevolg van een kwijtschelding is dat de schuldenaar bevrijdt is van zijn verbintenis. De hoofdverbintenis bestaat niet meer, maar ook de bijzaken bij de hoofdverbintenis. Bijzaken kunnen onder andere een borgstelling, een pand of hypotheek zijn. Het omgekeerde geldt echter niet. Het is niet omdat een persoon niet meer borg moet staan, dat de schuldeiser ook afstand heeft gedaan van de hoofdverbintenis. De persoon die opwerpt dat de verbintenis niet meer verschuldigd is, moet dit bewijzen.
Er kunnen meerdere personen betrokken zijn bij een overeenkomst. Zo kunnen er meerdere schuldenaars en schuldeisers zijn, maar ook derden die bijvoorbeeld borg staan (voor de uitvoering van een verbintenis).
In de eerste plaats kunnen er meerdere schuldenaars zijn die hoofdelijk tot de schuld gehouden zijn. Dit wil zeggen dat één persoon voor het geheel kan worden aangesproken maar de schuld onderling tussen de schuldenaars wordt verdeeld. Wanneer een schuldeiser ten aanzien van één schuldenaar kwijtschelding verleend, vermoed men dat alle andere schuldenaars ook zijn bevrijd. Dit vermoeden kan worden weerlegd. Wanneer dit niet de bedoeling is van de schuldeiser moet hij dit uitdrukkelijk zeggen. In dat geval zal het aandeel van de schuldenaar die een kwijtschelding kreeg, afgetrokken worden van de gehele schuld. Indien de schuldeiser de titel (bijvoorbeeld een overeenkomst, een notariële akte of vonnis) teruggeeft aan een van de (hoofdelijke) schuldenaars, staat het vast dat de overige schuldenaars ook zijn bevrijd.
In de tweede plaats kunnen er ook derden worden betrokken, bijvoorbeeld borgen. Zoals gezegd zal de bevrijding van de schuldenaar ook de borgen bevrijden. De bevrijding van de borg heeft echter beperktere gevolgen. De hoofdschuldenaar blijft tot zijn prestatie gehouden, net zoals de andere borgen. Indien de borg een som geld moest betalen om een kwijtschelding te verkrijgen, zal dit bedrag worden afgetrokken van de hoofdschuld en de andere borgen tot voordeel strekken.
Heeft u een persoonlijke vraag die u aan de advocaten van Wanted Law wil stellen?
Kom te weten wat uw mogelijkheden zijn en contacteer de advocaten van Wanted Law. Zij staan voor u klaar om u te helpen!