Verjaring van de strafvordering.

Wat is de verjaringstermijn van de strafvordering in verkeerszaken? 

In 2018 werd de verjaringstermijn van de strafvordering in verkeerszaken verlengd van één tot twee jaar. De wetgever wou op deze manier de straffeloosheid aanpakken. De verjaringstermijn bedraagt dus momenteel 2 jaar. Voor bepaalde verkeersmisdrijven zijn afwijkende verjaringstermijnen van toepassing. Het is dus steeds belangrijk om afhankelijk van het misdrijf de verjaringstermijn na te gaan, gezien dit kan verschillen.

Artikel 68 Wegverkeerswet bepaalt:
“De strafvordering die het gevolg is van een overtreding van deze wet alsmede van de ter uitvoering ervan vastgestelde besluiten, verjaart door verloop van twee jaar te rekenen van de dag waarop de overtreding is begaan; deze termijn bedraagt evenwel drie jaar te rekenen van de dag waarop de overtreding is begaan voor overtredingen van artikel 30, § 1 en § 3, 33, 34, § 2, 35, 37/1, § 4, 37bis, § 1, 1° en 4° tot 6°, en 48.”

Hoe berekent men de verjaringstermijn?

Om de verjaringstermijn juist te kunnen berekenen, is het belangrijk om de datum van de eerste dag te kennen. De eerste dag is namelijk de dag waarop het misdrijf werd gepleegd. Indien dit niet duidelijk is, zal de rechter deze datum nog moeten bepalen. Normaal is de dag van het misdrijf de eerste dag en noemt men deze ook wel de dies a quo. De dies ad quem is dan de laatste dag, die niet in de termijn is begrepen. Daarnaast verloopt de berekening van maand tot maand en van dag tot dag.

Stel dat het misdrijf plaatsvindt op 8 januari 2018 en de verjaringstermijn 2 jaar bedraagt. In dit geval verjaart de strafvordering op 7 januari 2020, gezien de laatste dag niet in de termijn inbegrepen is. De verjaringstermijn kan nog worden verlengd ingevolge schorsing of stuiting.

Verkeersmisdrijven met een verjaringstermijn van 3 jaar.

De verjaringstermijn van 2 jaar is weliswaar de regel, maar toch bepaalt de wet dat heel wat verkeersmisdrijven slechts na 3 jaar verjaren. De artikelen 30, § 1 en § 3, 33, 34, § 2, 35, 37/1, § 4, 37bis, § 1, 1° en 4° tot 6°, en 48 van de Wegverkeerswet voorzien bijvoorbeeld in deze driejarige verjaringstermijn. Het gaat onder meer om de volgende misdrijven:

• Rijden zonder geldig rijbewijs;
• Rijden tijdens de periode van de onmiddellijke intrekking van het rijbewijs;
• Vluchtmisdrijf;
• Rijden met een alcoholintoxicatie van minstens 0,35 mg/l UAL;
• Rijden in staat van dronkenschap;
• Rijden onder invloed van drugs of geneesmiddelen;
• Rijden tijdens een rijverbod;
• Weigeren om een ademanalyse, een ademtest of een bloedproef te ondergaan.

Verkeersmisdrijven met een verjaringstermijn van 5 jaar.

In uitzonderlijke gevallen zal ook in het verkeersrecht een verjaringstermijn van 5 jaar van toepassing zijn. Wanneer er sprake is van een verkeersongeval met gewonden of doden tot gevolg, zijn de artikelen 419 en 420 van het Strafwetboek van toepassing en niet de Wegverkeerswet. Voor deze misdrijven geldt er een andere verjaringstermijn, namelijk die van 5 jaar!