Veinzing of simulatie.
Veinzing of simulatie is de situatie waarbij partijen doen alsof ze een bepaalde rechtshandeling stellen (bijvoorbeeld iets verkopen), maar onderling in een tegenbrief iets anders overeenkomen (bijvoorbeeld een schenking). In principe kunnen het bestaan van een overeenkomst en de gevolgen hiervan worden tegengeworpen aan derden. Dit wil zeggen dat personen die geen partij waren bij de overeenkomst hier toch rekening mee moeten houden. Maar op het principe van de tegenwerpbaarheid bestaan er enkele uitzonderingen waaronder de pauliaanse vordering en de veinzing of simulatie. In deze Wanted Wiki bespreken wij de veinzing en haar gevolgen.
Niet elke overeenkomst is wat ze lijkt.
Het is mogelijk dat partijen een overeenkomst sluiten waarin ze een bepaalde handeling stellen. Dit is toch wat anderen zien. In werkelijkheid komen de partijen in een andere overeenkomst (een tegenbrief) iets anders overeen. Deze tegenbrief wordt vaak in het geheim gesloten waardoor men ook kan spreken van een verborgen overeenkomst. Hierin wordt de handeling gesteld die de partijen daadwerkelijk wilden stellen. Wanneer dit contract geldig werd gesloten zal zij de partijen ook binden.
Hierdoor creëren partijen bewust een verschil tussen hun werkelijke wil en de verklaarde wil. De overeenkomst waarin de verklaarde wil van de partijen staat wordt ook het schijncontract genoemd.
Een voorbeeld van een simulatie is de vermomde schenking. Een ouder verkoopt zijn huis aan een kind, maar komt in een andere overeenkomst overeen dat het kind de verkoopsom niet moet betalen. De partijen willen een schenking doen, maar laten aan de buitenwereld uitschijnen dat het om een koop gaat. Een mogelijke reden hiervoor is dat men de andere kinderen niet voor het hoofd wil stoten of geen familiale spanningen wil uitlokken. Er kunnen ook nog andere redenen zijn waarom men een situatie simuleert. Bijvoorbeeld omdat u een bepaald bedrijfsgeheim wil respecteren, u een correcte prijs wil bekomen, of omwille van discretie.
Gevolgen.
De tegenbrief zal tussen de partijen gelden als de werkelijke overeenkomst. Zoals gezegd moet een derde in principe rekening houden met de gevolgen van een overeenkomst. Toch is het in deze situatie niet gewenst dat de derde het bestaan van een overeenkomst moet erkennen waarvan hij niet wist dat ze bestond. Hij moet dus worden beschermd.
De wetgever bepaalt dat partijen de werkelijke overeenkomst niet kunnen tegenwerpen aan de derde (artikel 1321 BW). Deze laatste kan dus de gevolgen hiervan negeren. Dit geldt enkel indien hij niet wist dat deze overeenkomst bestond. Wanneer hij wist dat er een tegenbrief was, is deze hem wel tegenwerpbaar.
Bovendien kan de derde kiezen op welke overeenkomst hij zich beroept. Zo kan hij in de eerste plaats een beroep doen op de tegenbrief. Hiervoor moet hij een vordering tot geveinsdverklaring instellen. Dit kan wel bewijsproblemen met zich meebrengen aangezien de derde moet kunnen aantonen dat het schijncontract niet echt werd uitgevoerd.
Daarnaast kan de derde zich op de schijnovereenkomst beroepen indien hij werkelijk geloofde dat dit de echte overeenkomst was en dus niet wist dat er een tegenbrief bestond. Sommigen vinden bovendien dat de derde ook een belang moet hebben om zich op de schijnovereenkomst te beroepen en dat hij schade moet hebben geleden door deze situatie.
Heeft u een juridisch probleem?
Neem dan gerust contact op met de advocaten van Wanted Law. Zij zullen u telefonisch al wat informatie kunnen bezorgen zodat u misschien al verder bent geholpen. De advocaten van Wanted Law zijn gespecialiseerd in contractenrecht en aansprakelijkheidsrecht.
Het loont dus zeker de moeite om even contact op te nemen met Wanted Law!
Kom ook alles te weten over
Wat vinden onze cliënten van Wanted Law?
Nog niet overtuigd van Wanted Law? Lees dan de recensies van onze cliënten.