Delegatie.
Er is sprake van delegatie wanneer een schuldenaar (delegant) een derde (gedelegeerde) verzoekt om de verbintenis ten opzichte van de schuldeiser (delegataris) uit te voeren. Delegatie is een driepartijenovereenkomst. Zowel de gedelegeerde als de delegataris moeten hun akkoord betuigen. Hierdoor ontstaat er een nieuwe verbintenis tussen de delegataris en de gedelegeerde.
Wanneer is er sprake van delegatie?
Een delegatieovereenkomst kan in verschillende situaties van toepassing zijn. Het kan bijvoorbeeld om een betaling gaan. Dan gaat het om de gedelegeerde die de betaling aan de delegataris voldoet, waardoor de verbintenis van de delegant ten opzichte van de delegataris uitdooft.
Waarom zou de gedelegeerde zich hiertoe verbinden? Dit kan om verschillende redenen gebeuren. Wanneer de gedelegeerde zelf een schuld heeft ten opzichte van de delegant, kan dit een manier zijn om zijn schuld te voldoen. Dit kan ook gebeuren zonder dat er sprake is van een schuld in hoofde van de gedelegeerde. Bijvoorbeeld wanneer de gedelegeerde het doet als een schenking ten opzichte van de delegant, of omdat de gedelegeerde contractueel verplicht is de schuld van de delegant te betalen.
Wat is de rechtsgrond voor delegatie?
De figuur van delegatie is gebaseerd op de wilsautonomie. Delegatie kan u terugvinden in de artikelen 1275 en 1276 Burgerlijk Wetboek.
Artikel 1275 BW bepaalt: “Een delegatie, waarbij een schuldenaar aan de schuldeiser een andere schuldenaar geeft die zich tegenover de schuldeiser verbindt, brengt geen schuldvernieuwing teweeg, indien de schuldeiser niet uitdrukkelijk heeft verklaard dat hij zijn schuldenaar die de delegatie gedaan heeft, van zijn verbintenis wil ontslaan.”
Artikel 1276 BW bepaalt: “De schuldeiser die de schuldenaar door wie de delegatie gedaan is, heeft ontslagen, heeft geen verhaal op deze schuldenaar, indien de in de plaats gestelde schuldenaar onvermogend wordt, tenzij bij de overeenkomst uitdrukkelijk voorbehoud daaromtrent is gemaakt, of tenzij de in de plaats gestelde schuldenaar ten tijde van de delegatie zich reeds in staat van faillissement of in staat van kennelijk onvermogen bevond.”
Twee vormen van delegatie.
Er zijn twee vormen van delegatie, namelijk enerzijds de novatoire of de volmaakte delegatie en anderzijds de onvolmaakte delegatie.
Bij de novatoire of volmaakte delegatie leidt de nieuwe verbintenis tussen de gedelegeerde en de delegataris, tot de bevrijding van de delegant. De delegant is dan niet meer gehouden tot een schuld ten opzichte van de delegant.
De onvolmaakte delegatie leidt niet tot de novatie, dus heeft niet de onmiddellijke bevrijding van de delegant tot gevolg.
Hoe komt de delegatie tot stand?
Voor de totstandkoming van de delegatie is de toestemming van de drie partijen vereist. De toestemming tussen de drie partijen moet niet gelijktijdig zijn. Het gaat om een driepartijenovereenkomst waarbij elke partij een afzonderlijke overeenkomst met de andere partijen aangaat. De overeenkomst tussen de delegant en de gedelegeerde noemt men de dekkingsovereenkomst. De overeenkomst tussen de delegant en delegataris noemt men de valutaovereenkomst. Als laatste is er de resultante overeenkomst tussen de gedelegeerde en de delegataris.
Er zijn minstens drie partijen vereist. Het kunnen er dus ook meer zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een dubbele delegatie, wanneer er dus twee gedelegeerden zijn.
![]()
Wat is het verschil tussen overdracht van schuldvordering en delegatie?
Bij de overdracht van de schuldvordering gaat het eerder om de vervanging van de schuldeiser. Bij delegatie gaat het om de schuldenaar die een ander de opdracht geeft om zijn schuld te voldoen ten opzichte van de schuldeiser.