Het onderzoek naar het meemoederschap

Onderzoek naar het meemoederschap.

Indien het meemoederschap niet vaststaat op basis van het huwelijk van de moeder en evenmin door een erkenning, en het kind ook geen vaderlijke afstamming heeft, kan het meemoederschap worden vastgesteld door een gerechtelijk onderzoek naar het meemoederschap (artikel 325/8, 1e lid). 

Voorwaarden

Volgens art. 325/8 BW is de gerechtelijke vaststelling van het meemoederschap mogelijk op voorwaarde dat het meemoederschap niet reeds vaststaat op basis van:

• Hetzij het huwelijk van de moeder (vermoeden van meemoederschap);
• Hetzij een erkenning;

Het kind mag bovendien ook geen afstamming bezitten langs vaderskant, aangezien een kind, juridisch gezien, maximaal twee ouders mag hebben met wie deze een afstammingsband heeft.

Behalve wat de grondslag en de bewijsmogelijkheden betreft, vinden de regels m.b.t. het onderzoek naar het vaderschap mutatis mutandis toepassing.

De vordering

De familierechtbank is bevoegd voor deze aangelegenheid. 

De vordering kan voor de familierechtbank ingesteld worden door:

• Het kind;
• De moeder van het kind;
• De vrouw die het meemoederschap opeist.

De rechter verklaart de vordering gegrond: 

• Hetzij op basis van het bezit van staat van de meemoeder t.a.v. de vermeende meemoeder;
• Hetzij op basis van het bewijs van de instemming door de vermeende meemoeder met medisch begeleide voortplanting overeenkomstig artikel 7 van de MBV-wet, tenzij de verwekking hier niet het gevolg van kan zijn;

Bezit van staat wijst op het geheel van omstandigheden die aantonen dat de persoon zich steeds als ouder heeft gedragen ten opzichte van het kind en dat dit naar de buitenwereld toe ook zo uitschijnt.

De vordering is verbonden aan een verjaringstermijn en dient ingesteld te worden binnen de 30 jaar na de geboorte. Indien er bezit van staat is, moet de vordering ingesteld worden binnen de 30 jaar te rekenen vanaf de stopzetting van het bezit van staat. Als het kind de vordering instelt en er geen bezit van staat is, begint de termijn van verjaring pas te lopen vanaf de meerderjarigheid van het kind.