Moeten wettelijke samenwoners elkaar financieel steunen?

Bestaat er een bijdrageverplichting tussen wettelijke samenwoners?

Artikel 1477, §3 van het Burgerlijk Wetboek regelt de bijdrageplicht tussen wettelijk samenwonenden. Dit artikel herneemt de inhoud van de bijdrageverplicting van gehuwden. Inhoudelijk gezien is de bijdrageplicht van de wettelijk samenwonenden hetzelfde als die van de echtgenoten. Er bestaat wel één groot verschil: namelijk de verplichting om bij te dragen in de lasten van het samenleven houdt op wanneer men, zelfs zonder de wettelijke samenwoning te beëindigen, niet meer samenleeft.  De wetgever heeft er principieel voor gekozen om op de wettelijk samenwonende partners enkel de bijdrageplicht te laten rusten. De hulpplicht uit het huwelijk ziet dus geen toepassing bij de wettelijk samenwonenden. Wettelijk samenwonenden kunnen er wel voor opteren om de hulpplicht contractueel te regelen.

Wat houdt de bijdrageplicht tussen wettelijk samenwonenden concreet in?

Krachtens artikel 1477, §3 van het Burgerlijk Wetboek dragen de wettelijk samenwonenden bij in de lasten van het samenleven naar evenredigheid van hun mogelijkheden.

Het gaat hier over alle materiële lasten waartoe de wettelijke samenleving aanleiding geeft. De kosten van de opvoeding, onderhoud en opleiding van de kinderen zitten er ook bij. Het omvat alle kinderen van het gezin, dus ongeacht of het gemeenschappelijke kinderen zijn of niet. De lasten van het samenleven zijn dus ruimer dan de lasten van de huishouding. Zoals al eerder gezegd, zal de bijdrageplicht ophouden te bestaan wanneer men niet meer samenleeft, zelfs zonder de wettelijke samenwoning te beëindigen.

Enkele voorbeelden van wat er onder lasten van het samenleven wordt verstaan: onderhoudskosten en belastingen m.b.t. de gezinswoning, huishuur, afbetaling van de lening waarmee men de gezinswoning heeft gekocht, …

De wettelijk samenwonende zal moeten bijdragen elk naar zijn vermogen. Er is dus een verdeelsleutel van toepassing. Niet enkel kapitaal wordt toegerekend bij de bijdragen, maar ook de bijdragen in natura (bijvoorbeeld: het verrichten van huishoudelijke taken). De wettelijk samenwonenden bepalen zelf in onderlinge overeenstemming de manier waarop de bijdrageplicht wordt uitgevoerd.