De grondslag van de getrouwheidsplicht bevindt zich in artikel 213 van het oud Burgerlijk Wetboek. Dit artikel zegt dat de echtgenoten elkaar getrouwheid verschuldigd zijn.
Maar wat houdt deze getrouwheidsplicht precies in? En wat zijn de gevolgen als u deze plicht niet nakomt? Dat bespreken we in deze Wanted Wiki.
De huwelijkse getrouwheidsplicht
De getrouwheidsplicht houdt seksuele exclusiviteit tussen de echtgenoten in. Door te huwen wordt verondersteld dat de echtgenoten normale ongedwongen seksuele relaties met elkaar aangaan, en ook enkel maar met elkaar. Dit wil echter niet zeggen dat men verplicht is om deze seksuele relaties te hebben of dat deze mogen worden opgedrongen/afgedwongen. Een niet-consensuele seksuele relatie maakt nog steeds, zelfs binnen het huwelijk, verkrachting uit.
De echtgenoten zijn onderworpen aan de getrouwheidsplicht gedurende de duur van het huwelijk. Schorsing van deze plicht is niet mogelijk. De niet-nakoming van de samenwoningsplicht door één van beide echtgenoten ontslaat geen van hen van de getrouwheidsplicht. Dit geldt ook zo in de omgekeerde richting. Namelijk de niet-nakoming van de getrouwheidsplicht door één van beide echtgenoten ontslaat geen van hen van de samenwoningsplicht.
Echtgenoten mogen dus geen seksuele relaties onderhouden met iemand anders dan de mede-echtgenoot, dit wordt gezien als de negatieve getrouwheidsplicht. Tijdens het huwelijk kan men de negatieve getrouwheidsplicht niet schorsen, zelfs niet na schorsing van de samenwoningsplicht. Via een overeenkomst de negatieve getrouwheidsplicht schorsen voor de toekomst is dus niet mogelijk. Bijvoorbeeld een overeenkomst sluiten met betrekking tot het bezoeken van seksclubs, partnerruil, overspelige sm-relaties, etc. zijn niet toegelaten. De echtgenoten zullen uit dergelijke afspraken geen toekomstige aanspraken kunnen putten. Wel kunnen ze een rol spelen bij de beoordeling of het overspel een zware fout uitmaakt, en dus echtscheiding rechtvaardigt.
Wat gebeurt er bij het niet naleven van de getrouwheidsplicht?
Sinds de depenalisering van overspel kan men het niet naleven van de getrouwheidsplicht niet meer strafrechtelijk vervolgen. Sindsdien kan men bij de niet-naleving van de getrouwheidsplicht slechts burgerrechtelijke sancties en maatregelen treffen:
- Ten eerste levert overspel een grond tot (dadelijke) echtscheiding op (art. 229, §1 oud BW);
- Ten tweede kan de echtgenoot die overspel heeft gepleegd uitgesloten worden van het recht op partneralimentatie;
- Ten derde kan men een schadevergoeding vragen;
- Tenslotte kan men dringende voorlopige maatregelen vragen aan de rechtbank.
Heeft u vragen over een echtscheiding?
Contacteer gerust de advocaten van Wanted Law. Zij helpen u graag verder.
De andere huwelijkse plichten op een rijtje