Wat is het fiscaal voordeel met betrekking tot kinderen?
Het fiscaal voordeel voor de kinderen is de specifieke verhoging van de belastingvrije som die op de kinderen slaat. Bij het berekenen van uw belastingen blijft er een bepaalde som vrij van belastingen. Deze som maakt geen deel uit van de belastbare grondslag: de belastingvrije som. Die standaard belastingvrije som is varieert naargelang uw burgerlijke staat (gehuwd, wettelijk samenwonend, alleenstaand) en het aantal kinderen die u fiscaal ten laste heeft.
Wie het fiscaal voordeel met betrekking tot de kinderen geniet, zal aan het eind van de rit minder belastingen betalen.
Omwille van deze fiscale impact duiken de termen “fiscaal voordeel” of “fiscaal co-ouderschap” vaak op in de discussies tussen ouders die uit elkaar gaan.
Bij het bereiken van een ouderschapsregeling moeten de ouders niet enkel een regeling uitwerken over de uitoefening van het ouderlijk gezag, het verblijf, de onderhouds- en buitengewone kostenregeling voor de kinderen, ook aan de fiscale impact mag men niet voorbijgaan. De Belg en zijn belastingen nietwaar?
Het ‘fiscaal ten laste nemen’ van de kinderen versus het fiscaal voordeel in de belastingaangifte.
Men spreekt wel vaker over het ‘fiscaal ten laste nemen’ van de kinderen, eerder dan over ‘het fiscaal voordeel’. Op het eerste zicht lijkt dit hetzelfde, maar toch is er een licht genuanceerd onderscheid.
Het is perfect mogelijk dat u op uw loonstrookje één of meerdere van uw kinderen ten laste neemt en dit zo doorgeeft aan uw werkgever, en dat men uw netto-inkomen dan ook op die basis berekent. Wanneer er echter bij de belastingaangifte een verdeling van het fiscaal voordeel volgt en dus een verdeling van de verhoging van de belastingvrije som, is het goed mogelijk dat uw netto-inkomen op uw loonstrookje eigenlijk te optimistisch berekend is en dat u mogelijk nog belastingen zal moeten bijbetalen. U geeft immers de helft van het voordeel af dat u eerst nog volledig doch fictief bij u hield.
Het onderscheid zit hem dus in het feit dat het ten laste nemen een voorlopige situatie is, die eventueel nog anders kan uitdraaien bij de belastingaangifte.
Eenzelfde kind kan wel nooit tegelijkertijd door meerdere personen ten laste worden genomen, dus altijd zal één van de twee ouders de kinderen ‘voorlopig’ ten laste moeten nemen.
Wat is fiscaal co-ouderschap?
In het geval er een verblijfsregeling voor de kinderen volgens het gelijkmatig verdeeld verblijf geldt, waarbij de kinderen bijgevolg de ene week bij de ene ouder verblijven en de andere week bij de andere, zal er normaal ook een fiscaal co-ouderschap zijn.
Dit wil zeggen dat de ene ouder het fiscaal voordeel betreffende de kinderen in zijn belastingaangifte aangeeft, maar meteen ook de helft van dit voordeel afstaat aan de andere ouder. Iedere ouder geniet dus de helft van de volledige verhoging van de belastingvrije som, dus de helft van het fiscaal voordeel.
Volgens artikel 132bis van het Wetboek van Inkomstenbelastingen van 1992 zal een regeling van fiscaal co-ouderschap gelden, wanneer er een gelijkmatig verdeeld verblijf van de kinderen is, in twee gevallen:
- Enerzijds wanneer de ouders in een geregistreerde overeenkomst of in een door de rechter bekrachtigde overeenkomst overeen gekomen zijn om én een gelijkmatig verdeeld verblijf te hanteren, én te kiezen voor het fiscaal co-ouderschap;
- Anderzijds wanneer de partijen niet tot een overeenkomst op fiscaal vlak gekomen zijn, maar de rechtbank in een rechterlijke beslissing bepaalt dat er een gelijkmatig verdeelde verblijfsregeling voor de kinderen zal gelden;
Dit wil dus zeggen dat u er zelf voor kunt kiezen, maar dat wanneer de rechtbank in een vonnis oordeelt dat er een gelijkmatig verdeelde verblijfsregeling voor de kinderen zal gelden zonder dat u een andere verdeling op fiscaal vlak afspreekt, de ouders – gelet op deze wetgeving van openbare orde – niet anders kunnen dan het fiscaal voordeel voor de kinderen te delen.
De verdeling van het fiscaal voordeel kan zowel bij ouders die voorheen gehuwd waren als bij ouders die voorheen feitelijk of wettelijk samenwonend waren.
Co-ouderschap, een rekbaar begrip?
Over "co-ouderschap" wordt heel veel zin en onzin verkondigd. Vooreerst wordt de term "co-ouderschap" vaak verkeerd gebruikt. Men spreekt van “gezagsco-ouderschap” en “verblijfsco-ouderschap”. Daarnaast denken veel mensen ten onrechte dat de Rechter verplicht het verblijfsco-ouderschap moet opleggen aan de ouders. In deze bijdrage gaan wij dieper in op de veel voorkomende misverstanden met betrekking tot het begrip "co-ouderschap".
Is het soms beter om het fiscaal voordeel anders te verdelen?
In geval van een verblijf dat niet gelijkmatig verdeeld is, komen partijen veelal een onderhoudsbijdrage voor de kinderen overeen of legt de rechtbank deze op. In dat geval zal het fiscaal voordeel meestal exclusief aan de ouder toekomen die de onderhoudsbijdrage ontvangt, maar zal de onderhoudsplichtige zijn betaalde onderhoudsbijdragen fiscaal kunnen aftrekken.
Een combinatie van deze fiscale aftrek en het fiscaal voordeel is niet mogelijk.
Afhankelijk van de omvang van de inkomsten van de ouders, de eventuele afgetrokken onderhoudsgelden voor andere kinderen enz. kan het gunstiger zijn om het fiscaal voordeel aan één van beide ouders te laten en een onderhoudsuitkering te bepalen die aangepast is hieraan.
Wenst U na te gaan of het in Uw situatie gunstig is om een afwijkende regeling te treffen?
Neem tijdig contact op voor een simulatie en optimalisatie.
Is fiscaal co-ouderschap beter dan elk één kind ten laste nemen?
Soms is het eerder een psychologisch euvel, dat elk van de ouders een kind op hun adres willen inschrijven, en fiscaal ten laste willen nemen, doch dan geniet u eigenlijk een lagere belasting vermindering.
De inschrijving in het bevolkingsregister hoeft bovendien niet altijd gepaard te gaan met het fiscaal ten laste nemen van de kinderen. Het is de situatie in de belastingaangifte die finaal telt.
Als u een eerlijke verdeling wenst zonder dat andere elementen meespelen is het altijd voordeliger om het fiscaal voordeel voor de kinderen te delen, dan om bijvoorbeeld elk één kind fiscaal ten laste te nemen.
Een cijfervoorbeeld.
Een klein cijfervoorbeeld om het verschil tussen fiscaal co-ouderschap en het elk ten laste nemen van één kind aan te tonen op basis van het aanslagjaar 2019 – inkomsten 2018.
Opgepast! Deze cijfers worden jaarlijks aangepast. Elke berekening is ook afhankelijk van uw persoonlijke situatie (hoeveel kinderen ten laste, alleenstaande of niet, uw inkomen). Contacteert u ons gerust om u passend te informeren met betrekking tot uw concrete situatie!
De totale belastingvrije som is dus hoger bij fiscaal co-ouderschap dan wanneer elk één kind ten laste heeft.
A. Alleenstaande ouder (uit de echt gescheiden) met 2 kinderen aangegeven als fiscaal co-ouderschap, en fiscaal ten laste bij de aangever:
B. Alleenstaande ouder (uit de echt gescheiden) met 2 kinderen aangegeven als fiscaal co-ouderschap, en fiscaal ten laste bij de andere ouder:
C. Elk van de beide alleenstaande ouders met elk 1 kind ten laste aangegeven: